Instrukcja bezpieczeństwa i uruchomienia Cabletron Systems Tpmim 34

• Artykuł
01/04/2023
• Czas czytania: 11 min

Instrukcja w języku Visual Basic jest kompletną instrukcją. Może zawierać słowa kluczowe, operatory, zmienne, stałe i wyrażenia. Każda instrukcja należy do jednej z następujących kategorii:

• Instrukcje deklaracji, które nazywają zmienną, stałą lub procedurą, a także mogą określać typ danych.

• Instrukcje wykonywalne, które inicjują akcje. Te instrukcje mogą wywoływać metodę lub funkcję i mogą pętli lub rozgałęzić się za pomocą bloków kodu. Instrukcje wykonywalne obejmują instrukcje przypisania, które przypisują wartość lub wyrażenie do zmiennej lub stałej.

  W tym temacie opisano każdą kategorię. W tym temacie opisano również sposób łączenia wielu instrukcji w jednym wierszu i sposobu kontynuowania instrukcji w wielu wierszach.

  Instrukcje deklaracji

  Instrukcje deklaracji służą do określania nazw i definiowania procedur, zmiennych, właściwości, tablic i stałych. Podczas deklarowania elementu programowania można również zdefiniować jego typ danych, poziom dostępu i zakres. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Zadeklarowane cechy elementów.

  Poniższy przykład zawiera trzy deklaracje.

  Public Sub ApplyFormat()Const limit As Integer = 33Dim thisWidget As New widget' Insert code to implement the procedure.End Sub

  Pierwsza deklaracja to Sub instrukcja. Wraz ze swoją zgodną End Sub instrukcją deklaruje procedurę o nazwie applyFormat. Określa również, że jest Publicto, co oznacza, że applyFormat każdy kod, który może się do niego odwoływać, może go wywołać.

  Druga deklaracja to Const instrukcja, która deklaruje stałą limit, określając Integer typ danych i wartość 33.

  Trzecia deklaracja to Dim instrukcja, która deklaruje zmienną thisWidget. Typ danych jest określonym obiektem, czyli obiektem utworzonym na Widget podstawie klasy. Zmienną można zadeklarować jako dowolny typ danych podstawowych lub dowolny typ obiektu uwidoczniony w używanej aplikacji.

  Wartości początkowe

  Po uruchomieniu kodu zawierającego instrukcję deklaracji program Visual Basic rezerwuje pamięć wymaganą dla zadeklarowanego elementu. Jeśli element zawiera wartość, program Visual Basic inicjuje go do wartości domyślnej dla jego typu danych. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz "Zachowanie" w instrukcji Dim.

  Możesz przypisać wartość początkową do zmiennej w ramach jej deklaracji, jak pokazano w poniższym przykładzie.

  Dim m As Integer = 45' The preceding declaration creates m and assigns the value 45 to it.
  Jeśli zmienna jest zmienną obiektu, możesz jawnie utworzyć wystąpienie klasy podczas deklarowania jej przy użyciu słowa kluczowego Nowy operator, jak pokazano w poniższym przykładzie. 
  Dim f As New System. Windows. Forms. Form()
  Należy pamiętać, że wartość początkowa określona w instrukcji deklaracji nie jest przypisywana do zmiennej, dopóki wykonanie nie osiągnie jego instrukcji deklaracji. Do tego czasu zmienna zawiera wartość domyślną dla jego typu danych. 
  Instrukcje wykonywalne
  Instrukcja wykonywalna wykonuje akcję. Może wywołać procedurę, rozgałęzić się do innego miejsca w kodzie, pętli za pomocą kilku instrukcji lub ocenić wyrażenie. Instrukcja przypisania jest specjalnym przypadkiem instrukcji wykonywalnej. 
  W poniższym przykładzie użyto struktury sterującej If... Then... Else do uruchamiania różnych bloków kodu na podstawie wartości zmiennej. W każdym bloku kodu pętla For... Next uruchamia określoną liczbę razy. 
  Public Sub StartWidget(ByVal aWidget As widget,ByVal clockwise As Boolean, ByVal revolutions As Integer)Dim counter As IntegerIf clockwise = True ThenFor counter = 1 To revolutionsaWidget. SpinClockwise()Next counterElseaWidget. SpinCounterClockwise()End If
  Instrukcja If w poprzednim przykładzie sprawdza wartość parametru clockwise. Jeśli wartość to True, wywołuje metodę spinClockwiseaWidget. Jeśli wartość to False, wywołuje metodę spinCounterClockwiseaWidget. Struktura kontrolki If... Else kończy się ciągiem End If. 
  Pętla For... Next w każdym bloku wywołuje odpowiednią metodę wielokrotnie równą wartości parametru revolutions. 
  Instrukcje przypisania
  Instrukcje przypisania wykonują operacje przypisania, które składają się z przyjmowania wartości po prawej stronie operatora przypisania (=) i przechowywania jej w elemecie po lewej stronie, jak w poniższym przykładzie. 
  v = 42
  W poprzednim przykładzie instrukcja przypisania przechowuje wartość literału 42 w zmiennej v. 
  Kwalifikujące się elementy programowania
  Element programowania po lewej stronie operatora przypisania musi być w stanie zaakceptować i zapisać wartość. Oznacza to, że musi być zmienną lub właściwością, która nie jest readonly lub musi być elementem tablicy. W kontekście instrukcji przypisania taki element jest czasami nazywany lvalue dla "lewej wartości". 
  Wartość po prawej stronie operatora przypisania jest generowana przez wyrażenie, które może składać się z dowolnej kombinacji literałów, stałych, zmiennych, właściwości, elementów tablicy, innych wyrażeń lub wywołań funkcji. Ilustruje to poniższy przykład. 
  x = y + z + FindResult(3)
  Powyższy przykład dodaje wartość przechowywaną w zmiennej do wartości przechowywanej w zmiennej yz, a następnie dodaje wartość zwracaną przez wywołanie funkcji findResult. Łączna wartość tego wyrażenia jest następnie przechowywana w zmiennej x. 
  Typy danych w instrukcjach przypisania
  Oprócz wartości liczbowych operator przypisania może również przypisać String wartości, jak pokazano w poniższym przykładzie. 
  Dim a, b As Stringa = "String variable assignment"b = "Con" & "cat" & "enation"' The preceding statement assigns the value "Concatenation" to b.
  Możesz również przypisać Boolean wartości przy użyciu Boolean literału lub Boolean wyrażenia, jak pokazano w poniższym przykładzie. 
  Dim r, s, t As Booleanr = Trues = 45 > 1003t = 45 > 1003 Or 45 > 17' The preceding statements assign False to s and True to t.
  Podobnie można przypisać odpowiednie wartości do elementów Charprogramowania typu, Datelub Object danych. Można również przypisać wystąpienie obiektu do elementu zadeklarowanego jako klasy, z której jest tworzone to wystąpienie. 
  Instrukcje przypisania złożonego
  Instrukcje przypisania złożonego najpierw wykonują operację na wyrażeniu przed przypisaniem go do elementu programowania. W poniższym przykładzie przedstawiono jeden z tych operatorów, +=który zwiększa wartość zmiennej po lewej stronie operatora przez wartość wyrażenia po prawej stronie. 
  n += 1
  Powyższy przykład dodaje wartość 1 do wartości n, a następnie przechowuje nową wartość w npliku. Jest to skrót następującej instrukcji:
  n = n + 1
  Różne operacje przypisania złożonego można wykonywać przy użyciu operatorów tego typu. Aby uzyskać listę tych operatorów i więcej informacji na ich temat, zobacz Operatory przypisania. 
  Operator przypisania łączenia (&=) jest przydatny do dodawania ciągu na końcu już istniejących ciągów, jak pokazano w poniższym przykładzie. 
  Dim q As String = "Sample "q &= "String"' q now contains "Sample String".
  Konwersje typów w instrukcjach przypisania
  Wartość przypisana do zmiennej, właściwości lub elementu tablicy musi być typu danych odpowiedniego dla tego elementu docelowego. Ogólnie rzecz biorąc, należy spróbować wygenerować wartość tego samego typu danych co element docelowy. Jednak niektóre typy można przekonwertować na inne typy podczas przypisywania. 
  Aby uzyskać informacje na temat konwertowania między typami danych, zobacz Konwersje typów w Visual Basic. Krótko mówiąc, Visual Basic automatycznie konwertuje wartość danego typu na dowolny inny typ, do którego się rozszerza. Konwersja rozszerzająca jest taka, która zawsze kończy się powodzeniem w czasie wykonywania i nie traci żadnych danych. Na przykład Visual Basic konwertuje Integer wartość na Double w razie potrzeby, ponieważ Integer rozszerza wartość na Double. com/pl-pl/dotnet/visual-basic/programming-guide/language-features/data-types/widening-and-narrowing-conversions" data-linktype="relative-path">Rozszerzanie i zawężanie konwersji. 
  Zawężanie konwersji (tych, które nie rozszerzają się) niesie ze sobą ryzyko awarii w czasie wykonywania lub utraty danych. Konwersję zawężającą można jawnie wykonać przy użyciu funkcji konwersji typu lub skierować kompilator do wykonywania wszystkich konwersji niejawnie, ustawiając wartość Option Strict Off. com/pl-pl/dotnet/visual-basic/programming-guide/language-features/data-types/implicit-and-explicit-conversions" data-linktype="relative-path">Niejawne i jawne konwersje. 
  Umieszczanie wielu instrukcji w jednym wierszu
  Można mieć wiele instrukcji w jednym wierszu oddzielonym znakiem dwukropka (:). 
  Dim sampleString As String = "Hello World": MsgBox(sampleString)
  Chociaż czasami wygodne, ta forma składni sprawia, że kod jest trudny do odczytania i konserwacji. W związku z tym zaleca się przechowywanie jednej instrukcji w wierszu. 
  Kontynuowanie instrukcji w wielu wierszach
  Instrukcja zwykle pasuje do jednego wiersza, ale gdy jest zbyt długa, można kontynuować ją w następnym wierszu przy użyciu sekwencji kontynuacji linii, która składa się z spacji, po której następuje znak podkreślenia (_), po którym następuje powrót karetki. W poniższym przykładzie instrukcja wykonywalna jest kontynuowana MsgBox w dwóch wierszach. 
  Public Sub DemoBox()Dim nameVar As StringnameVar = "John"MsgBox("Hello " & nameVar _& ". How are you? ")
  Kontynuacja niejawnego wiersza
  W wielu przypadkach można kontynuować instrukcję w następnym wierszu z rzędu bez użycia znaku podkreślenia (_). Następujące elementy składni niejawnie kontynuują instrukcję w następnym wierszu kodu. 
  Po przecince (, ). Przykład:
  Public Function GetUsername(ByVal username As String,ByVal delimiter As Char,ByVal position As Integer) As StringReturn username. Split(delimiter)(position)End Function
  Po otwarciu nawiasu (() lub przed nawiasem zamykającym ()). Przykład:
  Dim username = GetUsername(Security. Principal. WindowsIdentity. GetCurrent(). Name,CChar("\"),1)
  Po otwarciu nawiasu klamrowego ({) lub przed zamykającym nawiasem klamrowym (}). Przykład:
  Dim customer = New Customer With {. Name = "Terry Adams",. Company = "Adventure Works",. Email = "terry@www. adventure-works. com"}
  Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Inicjatory obiektów: typy nazwane i anonimowe lub inicjatory kolekcji. 
  Po otwarciu wyrażenia osadzonego (<%=) lub przed zamknięciem osadzonego wyrażenia (%>) w literału XML. Przykład:
  Dim customerXml = <Customer><Name><%=customer. Name%></Name><Email>customer. Email%></Email></Customer>
  Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Embedded Expressions in XML (Wyrażenia osadzone w języku XML). 
  Po operatorze łączenia (&). Przykład:
  cmd. CommandText ="SELECT * FROM Titles JOIN Publishers " &"ON Publishers. PubId = Titles. PubID " &"WHERE Publishers. State = 'CA'"
  Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Operatory wymienione według funkcji. 
  Po operatorach przypisania (=, &=, -=*=:=+=/=, \=, ^=, <<=, ). >>= Przykład:
  Dim fileStream =My. Computer. FileSystem.OpenTextFileReader(filePath)
  Po operatorach binarnych (+, -, ModOr<=>=And<<AndAlso>>OrElseLike/<>Xor*<>^) w wyrażeniu. Przykład:
  Dim memoryInUse =My. Info. TotalPhysicalMemory +My. TotalVirtualMemory -My. AvailablePhysicalMemory -My. AvailableVirtualMemory
  Po operatorach Is i IsNot. Przykład:
  If TypeOf inStream IsIO. FileStream AndAlsoinStream IsNotNothing ThenReadFile(inStream)
  Po znaku kwalifikatora elementu członkowskiego (. ) i przed nazwą elementu członkowskiego. Przykład:
  Należy jednak dołączyć znak kontynuacji wiersza (_) po znaku kwalifikatora elementu członkowskiego, gdy używasz With instrukcji lub podajesz wartości na liście inicjowania dla typu. Rozważ przerwanie wiersza po operatorze przypisania (na przykład =), jeśli używasz With instrukcji lub list inicjowania obiektów. Przykład:
  ' Not allowed:' Dim aType = New With {.' PropertyName = "Value"' Allowed:Dim aType = New With {. PropertyName ="Value"}Dim log As New EventLog()' Not allowed:' With log'.' Source = "Application"' End WithWith log. Source ="Application"End With
  Aby uzyskać więcej informacji, zobacz With... Zakończ instrukcją lub inicjatorami obiektów: typy nazwane i anonimowe. 
  Po kwalifikatorze właściwości osi XML (.  lub . @... ). Należy jednak dołączyć znak kontynuacji wiersza (_) podczas określania kwalifikatora składowego, gdy używasz słowa kluczowego With. Przykład:
  Dim customerName = customerXml.<Name>. ValueDim customerEmail = customerXml...<Email>. Value
  Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Właściwości osi XML. 
  Po znaku mniejszej niż (<) lub przed znakiem większym niż (>) podczas określania atrybutu. Również po znaku większej niż (>) podczas określania atrybutu. Należy jednak uwzględnić znak kontynuacji wiersza (_) podczas określania atrybutów na poziomie zestawu lub na poziomie modułu. Przykład:
  <Serializable()>Public Class CustomerPublic Property Name As StringPublic Property Company As StringPublic Property Email As StringEnd Class
  Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Omówienie atrybutów. 
  Przed i po operatorach zapytań (Aggregate, Distinct, Group JoinIntoSelectOrder BySkipLetSkip WhileJoinTakeTake WhileGroup ByFromInOnWhereAscendingi). Descending Nie można przerwać wiersza między słowami kluczowymi operatorów zapytań składających się z wielu słów kluczowych (Order By, Group Join, Take Whilei Skip While). Przykład:
  Dim vsProcesses = From proc InProcess. GetProcessesWhere proc. MainWindowTitle. Contains("Visual Studio")Select proc. ProcessName, proc. Id,proc. MainWindowTitle
  Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Zapytania. 
  Po słowie In kluczowym w instrukcji For Each. Przykład:
  For Each p InvsProcessesConsole. WriteLine("{0}" & vbTab & "{1}" & vbTab & "{2}",p. ProcessName,p. Id,p. MainWindowTitle)Next
  Aby uzyskać więcej informacji, zobacz For Each... (Dla każdego... Następna instrukcja. 
  Po słowie From kluczowym w inicjatorze kolekcji. Przykład:
  Dim days = New List(Of String) From{"Mo", "Tu", "We", "Th", "F", "Sa", "Su"}
  Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Inicjatory kolekcji. 
  Kod źródłowy nie zawsze nie wymaga objaśnienia, nawet dla programisty, który go napisał. Aby ułatwić dokumentowanie kodu, większość programistów korzysta z komentarzy osadzonych. Komentarze w kodzie mogą wyjaśniać procedurę lub konkretną instrukcję każdemu, kto czyta lub pracuje z nim później. Visual Basic ignoruje komentarze podczas kompilacji i nie ma wpływu na skompilowany kod. 
  Wiersze komentarza zaczynają się od apostrofu (') lub REM spacji. Można je dodawać w dowolnym miejscu w kodzie, z wyjątkiem ciągu. Aby dołączyć komentarz do instrukcji, wstaw apostrof lub REM po instrukcji, a następnie komentarz. Komentarze mogą również znajdować się we własnym osobnym wierszu. W poniższym przykładzie pokazano te możliwości. 
  ' This is a comment on a separate code line.REM This is another comment on a separate code line.x += a(i) * b(i) ' Add this amount to total.MsgBox(statusMessage) REM Inform operator of status.
  Sprawdzanie błędów kompilacji
  Jeśli po wpisaniu wiersza kodu wiersz jest wyświetlany z falistym niebieskim podkreśleniu (komunikat o błędzie może również pojawić się), w instrukcji występuje błąd składniowy. Musisz dowiedzieć się, co jest nie tak z instrukcją (patrząc na liście zadań, lub umieszczając wskaźnik myszy na wskaźniku myszy i odczytując komunikat o błędzie) i popraw go. Dopóki nie usunięto wszystkich błędów składni w kodzie, nie będzie można poprawnie skompilować programu. 
  Okres
  Definicja
  Operatory przypisania
  Udostępnia łącza do stron referencyjnych języka obejmujących operatory przypisania, takie jak =, *=i &=. 
  Operatory i wyrażenia
  Przedstawia sposób łączenia elementów z operatorami w celu uzyskania nowych wartości. com/pl-pl/dotnet/visual-basic/programming-guide/program-structure/how-to-break-and-combine-statements-in-code" data-linktype="relative-path">Instrukcje: Przerywanie i łączenie instrukcji w kodzie
  Pokazuje, jak podzielić pojedynczą instrukcję na wiele wierszy i jak umieścić wiele instrukcji w tym samym wierszu. com/pl-pl/dotnet/visual-basic/programming-guide/program-structure/how-to-label-statements" data-linktype="relative-path">Instrukcje: Etykietowanie instrukcji
  Pokazuje, jak oznaczyć wiersz kodu.